What’s wrong with some people’s blogs?

Dear mouse,

Nothing.

Ow kala ng iba, intriga na naman ako.

Sa isang seminar na aking napuntahan, isang speaker ang nagsabi ng: When writing an article, be sure that your title will catch the attention of your readers. But also see to it that the essay itself is not a disappointment just like the news stories in the tabloids that have misleading headlines.

kagaya ng...

Bat like boy prowling the neighborhood. Pag bukas mo ng balita, gusto mong puntahan ang publisher at isalaksak sa kaniyang lalamunan ang dyaryo dahil bata lang pala talagang nakacostume ng Batman. Di kaya si Batjay yon?

Pero balik tayo sa titulo ko.

Maraming mga bloggers ang nagcritisize ng blog ng may blog kasi hindi kagaya ng sa kanila.

May nagkicriticize na bakit pati naman ang paghinga ng kanilang pusa ay sinusulat pa sa blog o kaya ang kanilang pag-utot.

Sabi nga kanya-kanyang diskarte lang yan.

May mga bagong blogger na nagsisimulang parang diary-like ang kanilang weblog. Normal, kasi pag nagsisimula ka pa lang, mas alam mo ang sarili mo.

Sabi nila :

1. Oweno kung nakakita ka ng ibong patay sa daan?

Ang iyong nararamdaman ay maaring nararamdaman din ng ibang tao,ibang lahi, ibang relihiyon. Ibig sabihin ang pakiramdam na yan ay pangkatauhan, bahagi ng inilagay sa ating kaluluwa Ng isang Kinapal. Bahagi niyang magkaroon ng pagdamdam Ng sakit para sa ibang nilalang.

Ang aking blog entry tungkol sa dove with a broken wing ay kasama tungkol sa paksa ng ibon, tungkol sa dove, tula tungkol sa ibon at mga kuwentong bata tungkol sa ibon.

Ito ang goggle link.

Google: morning dove with broken wing in yard

Hindi ko pinagmamalaki na itong entry lang ang galing sa isang Pinoy na humalo sa mga iba't ibang klaseng wbsites, weblogs ng ibang lahi.

Pero, maipagmamalaki ko na ang blog ko ang may puso. Tingnan ninyo ang sabi sa isang weblog.

"Yes, there is this dove, and it's walking away from me but not flying, I think its wing might be broken or something." "No," she responded. "Dove's sometimes choose not to fly." I laughed and this and answered, "Haha. . .Dove's are pretty stupid."

Ito ang aking blog:

I saw a pigeon in the middle of the road. It won't fly. It won't move. It was just there. It seems saying, kill me. It was looking at what appeared to be the remains of another pigeon that might have been run over by a car, as to when, who knows.Only a few feathers left. The pigeon looked like, it cannot get over the death of a friend or a lover

2. Oweno kung ang almusal mo ay tuyo at kanin?

Maaring ang makabasa nito ay isang successful na overseas Filipino na dahil Sa kaniyang pagkamal ng salapi at katanyagan, nakalimutan na niya ang Kaniyang pinagdaanan. Ang mga araw na kasama niya ang kaniyang Magulang na kumakain ng tuyo bilang pamatid gutom.

Sa akin ay nagpaalala ng mga araw na nagsisimula pa lang kami ng buhay naming Na wala na ang aming ama.

Madalas ay tuyo ang aming ulam sa dahilang ayaw ng aking inang maubos ang kaunting perang naiwan ng aking ama upang kami ay makapagtapos ng pag-aaral.

Sa halip na magreklamo ang aking kuyakoy, siya ay sisigaw nang malakas.

Oy kain na tayo. Sarap ng litson uhhmmmyumyum. Parinig sa kapitbahay.

Saan kaya nakakita ng nakakubyertos with matching napkins pa pagkain ng tuyo na may kamatis. Onli in our household. Pero ako nakataas ang isang paa na madalas pitikin ng aking kuya na may kasamang laki ng mata. BABA.

3. Oweno kung may nakakita lang nangulangot sa teren o kaya may nagmemek-ap kang nakasabay.

At least alam mo na hindi lang ikaw ay pakiramdam na kung maari lang Na buhatin sila at pangaralang huwag mong gagawin sa publiko, Yan o kaya tatawa ka at magtatanong…gawa ko rin ?

Habang tumatagal, nag-iiba ang inyong weblog dahil sainyong pagbabasa ng iba pang blog.

Ang iba ay nagiging parang media na may balita at may opinion.

Ang iba ay ayaw ito dahil daw kailan man ang nagkokopya lang ng Balita ay hindi naman journalist.

Kaya nga yong iba tumataas ang kilay ng style ni Sassy at iba pang blogger na sumusulat ng balita at nagbibigay ng opinion. Ayaw din nila ito dahil anong karapatan daw Niya ang magbigay ng opinion.

Ito nga ang style na ginagawang participatory ang media. Hindi media kung hindi ang laman ng media, ang balita.

Kung magbabasa ng dayaryo, ito na rin ang istilo ng mga online dailies. Ang naghihingi ng opinion.

Ang iba naming blog ay ginagawang dingding ang kanilang blog. Sabitan ng kanilang Mga certificate. Walang problema yan. Yon ang comfort zones nila. Yon ang nagbibigay sa kanila ng confidence. Hayaan natin.

Ako, may mapatawa lang akong isa, kuntento na.

Ganyan lang ako kababaw.

Mas malalim ang pilosopiyang nakasandwich sa patawang iyan. Kung hindi niya naarok, mabuti dahil hindi ninyo ako kamumuhian dahil nandoon ang pilantik ng buhay.

Sa mga magaling sumulat na nagbabasa ng aking walang 'wenta-wentang blog. Salamat sainyo. AAAAAAAAAAAAAAAAA

The Ca t