Sell out (Bili na kayo)

Dear Mouse, Nang mabasa ko ang editorial na SELL OUT ay para bang gusto kong sumagot kaya lang nanonood ako ng American IDOL at gusto kong malaman kung mananalo ang aking paboritong mang-aawit na Pilipinang si Jasmine Trias. Tapos nabasa ko ang reaction ni Mark (Click mo mukha mo). Sa isip ko buting sagot ng batang ire. Tapos nabasa ko ang iba-ibang reaction sa “Letters to Editor”. Yong isa ay di umaayon, ikalawa ay umaayon, isa ay nagtatanong, isa ay nagagalit. Naisip ko makigulo na rin kaya ako. Dahil mukha raw akong coin na may dalawang mukha, sasagot din ako galing sa dalawang mukha. Una: sulat ni DR. KIM ARVIN P. LOPEZ, University of the Philippines UP College of Medicine 2003, WHO are you to judge what Dr. Elmer Jacinto, or anyone else for that matter, wants to do with his life? Oo nga naman, sino ka nga naman magjajudge? Judge ka ba? While you were traipsing around in ridiculous outfits at Manila's hippest parties, Dr. Jacinto spent a year in the Philippine General Hospital caring for the poorest of the poor. Long after you handed out your token donations, Dr. Jacinto was just starting another sleepless day of working in the most horrendous of conditions, sometimes shelling out even the last of his own minute resources to buy his patient's medicine. Oo nga naman, ang aking kapatid na nagtrabaho sa PGH pagkatapos niyang maggraduate siya sa UP ay araw araw na ginawa ng Diyos na hindi lang niya tinutulungan ang mga pasyenteng mahihirap na libre man ang operasyon, ang mga medisina naman ay hindi. Para siyang nagpapalimos na humihingi ng mga sampol na gamot para maibigay sa mga pasyenteng yaon. Kung ang pinairal niya ay ang sinasabing patriotism (kuno) na pagsilbi sa kababayan at hindi siya pumunta sa Estet di sana ay isa pa rin siyang dalahin ng mahirap na bansa at isang matandang dalaga na sumpungin at ang mga pasyente ang kaniyang pagdidiskitahan. May kasabihan nga na ang pagkamakabayan ay di kilala ng gutom na isda. This is what has become of our country of afflictions. Where the elite have the self-righteousness to put down a young man from a modest background (your belief that public school teachers are part of the middle class notwithstanding), deride him for not having suffered enough in their rose-tinted eyes, and accuse him of throwing in the towel when in fact every single day of his 28 years has been nothing but struggle. Kahit yong mayayaman na nangangaral ng Isulong ang sariling atin ay sumulong na ring magtayo ng kanilang negosyo sa Indonesia, China at Vietnam. Habang pinangangaralan nila ang mga kabataan na naghahanap ng kanilang kinabukasan sa ibang bansa at pinadadala ang kaunting dolyar (kung kaunti ang bilyon)…ang mga nasabing mga pekeng makabansa raw na mangangalakal sa atin ay nagkakamal ng salaping dolyar sa ibayong dagat at kanilang idenedeposito rin sa bangko sa ibayong dagat. Palagay ninyo bakit ang Hongkong ay paboritong puntahan ng mga mangangalakal na Pilipino-Tsino-purong Pilipino? Dahil ang mga bqngkong pinakamalapit sa kanila ay ang nasa Hong Kong.(galit na ako). Sulat ni Joe Dapo IN reference to your editorial "Sellout," are you aware that around 90 percent of the Class of 2003 of the University of the Philippines-Philippine General Hospital medical school plan to do their residencies in the US with the intention of settling there in the long term? It just seems rather unfortunate -- and tremendously saddening -- that so few of them feel any obligation to serve the people/country who had subsidized (through the Philippine government) their medical education. Perhaps you ought to research and do a story on that as well. Ang tanong ay nirerequire pa ba nang UP na kailangang magsilbi sila sa bayan o sa school pagkatapos grumaduate. Kung nirerequre sila tulad ng ibang study grant, di patrabahuhin at huwag bibigyan ng certificate o ano pa mang papel na puwede silang umalis. O kaya naman ay pabayarin sila kung hindi sila puwedeng magtrabaho. Kaya nga kung minsan ayaw kong kumuha ng study grant dahil sa mga strings attached. Masyadong mahaba ang tali. Pero ang pagkakaalam ko sa UP ay socialized tuition fee. Yong mga walang kakayanang magbayad ay kaunti lang ang tuition fee na binabayad at yong mga elite na gustong mag-aral at nagququalify naman ay nagbabayd ng malaki. Pakisampal ako kung tama ang aking pagkakaalam. Ayaw kung tanungin ang aking kapatid. Masungit kasi. Hehehe JOANNA LA O, San Juan, Metro Manila (via e-mail) On INQ7.net, the editorial is featured on the same page as a sponsored link inviting nurses to work in Canada. I think that sends mixed signals, don't you? -- May software kasi na pumipick-up ng topic sa isang page at nililink yong sa mga ads. Palagay ko mayroon ang Inquirer. MARITEL R. LEDESMA, M.D., Silay City, Negros Occidental (via e-mail) YOUNG people taking up Nursing or Marine Engineering or other related courses as a stepping stone to a career abroad is something that has always happened in this country, so it's not really a shock, but doctors taking up Nursing is something I as a doctor find hard to accept. What is happening to doctors now tells me in a very personal way what kind of values medical professionals and the Filipino people in general have developed over the past 10 years or so. I just feel bad because I have wanted to believe that for the majority of us in the profession, we are beyond materialism as our purpose in life. I guess not. Sinasaluduhan ko yong mga nagtitiis para makasilbi sa bayan pero hindi ibig sabihin pag nagtatrabaho ka sa ibang bansa ay materialistic ka na. Hindi po. Realistic lang po. Iba-ibang henerasyon, iba-iba na rin ang values.Basta ako enjoy noong Edsa 1 dahil libre ang ice-cream saka sandwich. Parang pista. Kaya lang bakit ba sagot ako ng sagot dito sa mga sulat eh hindi naman editorial ang pangalan ko...Sandali nasaan nga ba ako? The CA t